Je kunt pas druk zijn als je rust hebt
Hoe kan ik rust in mijn lichaam vinden terwijl mijn hoofd zoveel wilt? Met die vraag ging ik ruim drie jaar geleden mijn Nature Quest in en die vraag stelde ik opnieuw toen mijn lichaam en geest aan de rem trokken.
Hoe kan ik rust in mijn lichaam vinden terwijl mijn hoofd zoveel wilt? Met die vraag ging ik ruim drie jaar geleden mijn Nature Quest in en die vraag stelde ik opnieuw toen mijn lichaam en geest aan de rem trokken.
Soms wil de natuur je wat zeggen. Zo stond ik tijdens mijn Nature Quest angstig tussen een groep Konikpaarden en Schotse Hooglanders in. Een gevoel van angst kwam naar boven toen beide groepen elkaar duidelijk maakte meer terrein te willen veroveren. Er werd geblazen, gestampt en gesteigerd om elkaar te imponeren en ik stond er precies tussenin. Voor mijn gevoel duurde dit schouwspel uren en had ik alle mogelijke vluchtroutes al bedacht. Maar net op het moment dat ik dacht dat het gevecht los zou barsten gebeurde precies het tegenovergestelde. De paarden hielden op met steigeren en de Hooglanders stopte met blazen en stampen. Beide partijen bleken content te zijn met de situatie en accepteerde de positie van de ander. Zonder strijd, zonder oordeel, gewoon zijn. Stomverbaasd stond ik daar nog steeds klaar om te vluchten voor…..niets!
Hoe kan ik rust in mijn lichaam vinden terwijl mijn hoofd zoveel wilt?
Dit moment is mij altijd bij gebleven maar kreeg pas echt betekenis toen ik een half jaar geleden werd teruggefloten door lichaam en geest met burn-out symptomen. De natuur wilde mij in de Quest al vertellen dat drukte en rust prima samengaan, zolang er maar ruimte is voor beiden. De paarden staan voor innerlijke rust, openheid en kwetsbaarheid. De Hooglanders staan voor kracht, avontuur en presteren. Mijn focus lag te veel op de Hooglanders, terwijl mijn lichaam en geest daar niet voor gebouwd waren.
Door de burn-out symptomen werd ik gedwongen ruimte te geven voor de paarden, of beter gezegd rust. Ik ging meer wandelen, zocht de stilte op in het bos of aan het water en gaf mijn hoofd de tijd om impulsen te verwerken, ik ging het ritme van de natuur opzoeken.
De natuur zal niet sneller gaan dan dat ik aan kan en daarbij oordeelt de natuur niet, het verwacht niet en het geeft ruimte om te voelen. Pas toen ik het ritme van de natuur ging opzoeken, zag ik in dat enkel de niet natuurlijke prikkels maken dat mijn hoofd zoveel wilde wat mijn lichaam eigenlijk niet kon bijhouden.
Ik heb beter leren voelen en daarbij ontdekt dat ik veel energie in me heb, maar dat ik die energie pas echt kan gebruiken als ik opgeladen ben. Ik heb nu de balans gevonden tussen druk zijn en rust door het ritme van de natuur op te zoeken. Zo neem ik tijd om op te laden en vervolgens de energie te gebruiken die ik werkelijk in mij heb.
“Je kan pas druk zijn als je rust hebt, het ritme van de natuur is de sleutel naar jouw energie.”
